Oda do radości - taby harmonijka
Utwór
5 5 (5) 6 6 (5) 5 (4) 4 4 (4) 5 5 (4) (4)
5 5 (5) 6 6 (5) 5 (4) 4 4 (4) 5 (4) 4 4
(4) (4) 5 4 (4) 5 (5) 5 4 (4) 5 (5) 5 (4) 4 (4) 3
5 5 (5) 6 6 (5) 5 (4) 4 4 (4) 5 (4) 4 4
(4) (4) 5 4 (4) 5 (5) 5 4 (4) 5 (5) 5 (4) 4 (4) 3
5 5 (5) 6 6 (5) 5 (4) 4 4 (4) 5 (4) 4 4
Utwór na Youtube
Coś więcej o Oda do radości
"Oda
do radości" (niem. "An die Freude" [an diː ˈfʁɔʏdə], dosłownie "Do
[radości]") to oda napisana latem 1785 roku przez niemieckiego poetę,
dramaturga i historyka Friedricha Schillera i opublikowana w następnym
roku w Thalii. Nieco zmieniona wersja pojawiła się w 1808 roku,
zmieniając dwa wersy pierwszego i pomijając ostatnią strofę.
"Oda do radości" jest najbardziej znana z wykorzystania jej przez Ludwiga van Beethovena w ostatniej (czwartej) części jego IX Symfonii, ukończonej w 1824 roku. Tekst Beethovena nie jest w całości oparty na wierszu Schillera, wprowadza też kilka nowych fragmentów. Jego melodia (ale nie słowa Schillera) została przyjęta jako "Hymn Europy" przez Radę Europy w 1972 roku, a następnie przez Unię Europejską. Hymn narodowy Rodezji od 1974 do 1979, "Rise, O Voices of Rhodesia", używał melodii "Ody do radości".
"Oda do radości" jest najbardziej znana z wykorzystania jej przez Ludwiga van Beethovena w ostatniej (czwartej) części jego IX Symfonii, ukończonej w 1824 roku. Tekst Beethovena nie jest w całości oparty na wierszu Schillera, wprowadza też kilka nowych fragmentów. Jego melodia (ale nie słowa Schillera) została przyjęta jako "Hymn Europy" przez Radę Europy w 1972 roku, a następnie przez Unię Europejską. Hymn narodowy Rodezji od 1974 do 1979, "Rise, O Voices of Rhodesia", używał melodii "Ody do radości".
Inne utwory na harmonijkę